Venedik'te uyandık ve bu sefer daha temkinli bir şekilde dolaşmaya çıktık.Dapdaracık sokaklarda yürürken,aniden köşelerden çıkan insanlar, yürümeyi daha da eğlenceli hale getiriyordu.Küçük marketler,motorlu taşıt olmadığından,dükkanlarına malları zahmetli bir şekilde getirirken,sıcak Venedik'te daha fazla hissediliyordu.Sonradan arayacağımız bu sıcağa,İtalya'dan ayrılmamızla birlikte veda ettik.
Venedikliler nasıl yaşar,ne yer ne içer deyip,semt pazarına gittik,bir kaç değişik şey deneyip,Milano'ya giden treni kaçırmamak için hosteli bu sefer hemen bulup,eşyalarımızı aldık ve geldiğimiz gibi istasyona geri döndük.Elimizdeki 12€'luk biletleri de 10€'ya satıp,karlı bir alışverişte bulunmayı da ihmal etmedik.
Milano Centrale'ye vardık ve Nice'e gitmeden önceki son durağımız olan sınır şehri Ventimiglia trenine binmeden evvel, vaktimiz olduğu için,istasyon yakınlarında dolaşarak biraz da Milano havası alıp,kendisi zaten bir sanat eseri sayılan tarihi istasyona son kez bakıp Ventimiglia trenine bindik.
Ventimiglia treninde ise,ben kendime istasyonda beklemek için bizim gibi "sırtçantalı" olan insanlara bakınıyordum.Tren geceyarısı 1.30 gibi Ventimiglia'ya varacağından ve Nice treni de sabaha karşı olduğundan,bizim bu küçük istasyonda bir süreliğine beklememiz gerekecekti.Önceden araştırdığım kadarıyla,istasyon oldukça küçüktü ancak her zaman orada bekleyen interrailcılar bulunuyordu.Yine de birkaç yol arkadaşı hiç fena olmaz deyip, rotalarını ciddi anlamda doğaçlama çizen iki Alman kıza Nice'e gitme önerisinde bulundum,onlar da kabul ederek,bana Çizi kraker ikram etti! Daha sonra trenden inip istasyonda beklemeye başladığımızda tek başına olan Koreli bir kız,usulca yanımıza geldi ve Bircan "hiç yerimi yadırgamam"der gibi sayıklarken,biz de Su Ji'nin Barcelona aşkından,yaptıklarımızdan ve yapmak istediklerimizden konuşup,zamanın gelmesini bekledik.İstasyon atmosferi tam olarak "anlatılmaz,yaşanır" cinsinden olduğundan oraya fazlaca girip,okuyanların kafasını karıştırmak istemiyorum:)
Nihayetinde Nice treni geldi,çok uykulu bir şekilde trene bindik ve yaklaşık 50 dakika sonra Su Ji'nin bizi uyandırmasıyla Nice'e ayak bastık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder