Ön yargı

Ön yargı kötü bir duygu."Duygu" demek doğru mu,ondan bile emin değilim."Çıkmaz" belki ;ön yargı bir çıkmaz. Yargıladıkça içinden çıkamazsın.Kötü bir öğretmendir de;ikinci kez soramazsın.Sorman gereken duruma düştüğünde de kendini kötü hissedersin.Suçlu ve biraz da pişman."Tecrübe" diyebileceğin kadar hata yapmana da izin vermez.Anlık bir "durum" değildir çünkü.Yaşam biçimidir.Ya ön yargılısındır,ya da değilsindir.Arada gidip gelemezsin,aksi takdirde "dengesiz" olursun.Dengesizlik de kötüdür,ön yargı gibi.

Ön yargılarımızdan nasıl kurtuluruz bilmiyorum.Herkes hakkında iyi düşünmeye başlamak pek sağlıklı bir duru

m değildir.Her şeye şüpheyle bakmak da, paranoyak yapar insanı bir süre sonra.İki ucu "kirli"değnek.En iyisi "hissizlik" sanırım.Hissetmemek.Olduğunu ya da olmadığını,iyiliğini-kötülüğünü,zorluğunu-kolaylığını düşünmemek,haklarında hiçbir şey hissetmemek.Ancak bu hissizliği zevk aldığımız durumlarda hoşlanmaya,sevmediğimiz durumlarda ise kabullenmeye çevirmeliyiz.Öteki türlü idare edemeyiz.İdare etmezsek yaşayamayız.Yaşayamazsak?Madem şu an "varız",yaşamalıyız.

Ön yargılar gözümüzü bağlamasın.Her şeyin ve herkesin bir değeri vardır.

"Toy çağım-

da bir öğüt vermişti babam,hala küpedir kulağıma.'Ne zaman,'demişti,'birini tenkide davranacak

olsan, hatırdan çıkarma, herkes senin imkanlarında gelmemiştir dünyaya!'

Bu kadarcıkla bağlamıştı sözü ama,oldum olası babamla böyle kapalı konuşup şıp diye anlaşıverdiğimiz için,

bu öğüdün altında da çok daha başka şeylerin yattığını sezmiştim.O zaman bu zaman, sağı solu

yargılamaktan kaçınır oldum;bu huy beni nice tuhaf tabiatlı insanla kaynaştırdığı gibi, bir alay can sıkıcı kimseye de kurban kıldı."//Muhteşem Gatsby-Scott Fitzgerald

12 Kızgın Adam filminden bir sahne: Ön yargıyla nasıl baş edersiniz?

(01:17:48)